خودروسازان چقدر از قیمت گذاری دستوری زیان دیدند؟
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۸۶۱۴۳
بررسی صورت های مالی خودروسازان در نیمه نخست سال جاری نشان می دهد که قیمت گذاری دستوری صرفا از محل فروش توانسته زیانی در حدود ۵.۵ هزار میلیارد تومان به این صنعت زیان وارد کند.
به گزارش ایران اکونومیست، صنعت خودروسازی کشور از مشکلات عدیده ای از جمله بهره وری پایین، ساختار معیوب، مدیریت نادرست و… رنج می‌برد اما علاوه بر اینها با قیمت گذاری دستوری نیز دست و پنجه نرم می‌کند؛ مسأله‌ای که به گفته متولیان یکی از عوامل اصلی در ایجاد زیان انباشته بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار میلیارد تومانی این صنعت بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر همین اساس، بررسی آخرین وضعیت صورت‌های مالی خودروسازان در نیمه نخست سال جاری نشان می‌دهد که در این بازه زمانی، بهای تولید خودرو در سه خودروساز بزرگ کشور (ایران خودرو، سایپا، پارس خودرو) بالغ بر ۱۲۰ هزار میلیارد تومان بوده در حالی که بهای فروش ۱۱۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بوده است.
در واقع خودروسازان صرفاً از ناحیه قیمت گذاری دستوری در ۶ ماه اول امسال بالغ بر ۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان زیان دیده اند.
به صورت جزئی‌تر، یعنی خودروسازان اگرچه برای تولید هر خودرو مبلغی در حدود ۲۵۲ میلیون تومان هزینه کرده‌اند اما به دلیل قیمت گذاری دستوری، هر خودرو را با ۳۸ میلیون تومان زیر قیمت و به نرخ ۲۱۴ میلیون تومان فروخته‌اند.
جزئیات هزینه تولید و فروش سه خودروساز
به گزارش مهر، بررسی جزئیات مربوط به هزینه تولید و بهای فروش شرکت‌های خودروسازی به صورت مجزا نشان می‌دهد که بهای تولید در شرکت ایران خودرو طی نیمه نخست امسال ۸۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بوده است در حالی که بهای فروش ۷۸ هزار میلیارد تومان ثبت شده است؛ یعنی این شرکت محصولات خود را حدود ۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان زیر قیمت تمام شده، فروخته است.
همچنین پیش بینی این شرکت از وضعیت هزینه و فروش در نیمه دوم سال جاری حکایت از زیان ۶ هزار میلیاردی دارد، به شکلی که بهای تولید ۱۰۲ هزار میلیارد تومان و بهای فروش ۹۶ هزار میلیارد تومان پیش بینی شده است.
این شرکت سال گذشته نیز ۱۱۵ هزار میلیارد تومان برای تولید خرج کرده اما بهای فروش ۱۰۹ هزار میلیارد تومان ثبت شده است؛ یعنی سال گذشته تقریباً ۶ هزار میلیارد تومان از ناحیه قیمت گذاری دستوری ضرر دیده است.
البته وضعیت شرکت سایپا بهتر از ایران خودرو است؛ این شرکت طی ۶ ماه نخست امسال برای تولید محصولات خود هزینه‌ای بالغ بر ۲۵ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان خرج کرده و در مقابل حدود ۲۶ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان از ناحیه فروش به دست آورده است؛ یعنی تقریباً یک هزار میلیارد تومان سود داشته است.
همچنین پیش بینی این شرکت از وضعیت هزینه‌ها در نیمه دوم سال جاری نیز بیانگر این است که بهای هزینه به ۳۳ هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان و بهای فروش به ۳۴ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان برسد.
این شرکت در سال گذشته نیز برای تولید، رقمی در حدود ۴۷ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان هزینه کرده اما بهای فروش نزدیک به ۴۴ هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان است؛ یعنی سال گذشته حدود ۳ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان زیان دیده است.
بررسی وضعیت شرکت پارس خودرو نیز در نیمه نخست سال جاری حکایت از آن دارد که بهای تولید در این شرکت ۱۲ هزار میلیارد تومان و بهای فروش نزدیک به ۹ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان بوده است.
پیش بینی این شرکت برای نیمه دوم سال جاری نیز بیانگر آن است که هزینه تولید به ۱۲ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان و بهای فروش به ۱۱ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان برسد؛ در واقع زیان این شرکت تا پایان سال ادامه خواهد داشت و به حدود یک هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان خواهد رسید.
وضعیت عملکرد این شرکت در سال گذشته نیز به این صورت بوده که برای تولید محصولات ۱۰ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان هزینه کرده اما در مقابل از محل فروش ۱۰ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان کسب کرده است.
منبع: خبرگزاری مهر برچسب ها: قیمت گذاری دستوری ، قیمت خودرو ، زیان انباشته خودروسازانمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: قیمت گذاری دستوری قیمت خودرو زیان انباشته خودروسازان میلیارد تومان و بهای فروش هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان هزار میلیارد تومان میلیارد تومان بوده قیمت گذاری دستوری برای تولید بهای تولید سال گذشته نیمه نخست سال جاری ۶ هزار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۸۶۱۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودروهای مشهور با فروش غافلگیرکننده، از بیتل تا ماتیز و پژو 206 (+عکس)
فروش خودرو در سطح جهانی هرگز کار آسانی نیست و خودروسازان باید از مقررات ایمنی و آلایندگی مختلف در هر منطقه پیروی کنند، سلایق خریداران را به‌دقت بررسی کنند و عوامل ژئوپلیتیکی که روی تولید و فروش تأثیر می‌گذارد را در نظر بگیرند. بااین‌حال، شرکت‌هایی که موفق به این کار بشوند، سود هنگفتی به جیب خواهند زد. در ادامه به برجسته‌ترین مصادیق این موضوع خواهیم پرداخت.
فورد مدل Tبه گزارش پدال، فورد پیشگام ساخت خودروهای تولید انبوه بود. این شرکت ده‌ها کارخانهٔ تولیدی در سراسر ایالات‌متحده ایجاد کرد تا در هزینه‌های حمل‌ونقل صرفه‌جویی شود. فورد همچنین به بازارهای خارج از آمریکا هم توجه داشت و کانادا به دلیل نزدیکی به دیترویت اصلی‌ترین گزینه بود اما در ۱۲ کشور اروپایی و همین‌طور ژاپن، آرژانتین و برزیل هم کارخانه‌های تولید مدل T احداث شدند. از مدل T بیش از ۱۵ میلیون دستگاه ساخته شد و اولین خودرویی بود که واقعاً جهان را روی چرخ قرار داد.
فولکس‌واگن بیتلبیتل که در اواخر دههٔ ۳۰ به‌عنوان خودروی مردمی آلمان متولد شد، در دههٔ ۶۰ بازارهای سراسر جهان مثل آمریکا را فتح کرد. البته محبوبیت بیتل در دههٔ ۷۰ در ایالات‌متحده کاهش یافت زیرا رقبا که عمدتاً ژاپنی بودند، خودروهای مدرن‌تر و بهتری را با قیمت کمتری به بازار فرستادند اما فولکس‌واگن بجای آنکه بیتل را کنار بگذارد، راه‌هایی برای ادامهٔ تولید آن در دیگر کشورها پیدا کرد.
بیتل در مکزیک حمل‌ونقل ارزان را فراهم کرد و هم به‌عنوان تاکسی و خودروی شخصی تا اواخر دههٔ ۹۰ همچنان محبوب بود تا اینکه نهایتاً تسلیم خودروهای مدرنی مثل نیسان تسورو شد و تولید آن در جولای ۲۰۰۳ خاتمه یافت. بیتل در برزیل هم تا سال ۱۹۹۶ با نام فوسکا تولید می‌شد و فولکس‌واگن در آفریقای جنوبی، استرالیا، بلژیک، مالزی و… نیز به تولید آن پرداخت. مجموعاً بیش از ۲۱ میلیون دستگاه بیتل ساخته شد.
جیپ CJجیپ که ابتدا برای جنگ طراحی شده بود، توانایی‌های خود را در مسیرهای ناهموار اثبات کرد. تقاضا برای خودرویی شبیه جیپ پس از جنگ افزایش پیدا کرد و جیپ بدین منظور نسخهٔ غیرنظامی آن را به نام CJ به بازار فرستاد.
میتسوبیشی و ماهیندرا مجوز ساخت این خودرو را برای بازارهای ژاپن و هند گرفتند و نسخه‌های جدیدتر CJ نیز در کشورهایی مثل استرالیا و برزیل ساخته شدند. همچنین زمانی که رنو شرکت مادر جیپ یعنی AMC را خرید، CJ به بازار اروپا هم راه پیدا کرد و با پیشرانهٔ دیزلی برگرفته از رنو ترافیک به فروش رسید.
فولکس‌واگن تایپ ۲بخش برزیلی فولکس‌واگن در اوایل دههٔ ۵۰ مونتاژ ون تایپ ۲ را با استفاده از کیت‌های CKD آغاز کرد و چند سال بعد تولید انبوه آن با استفاده از قطعات تولید داخل آغاز شد. تایپ ۲ که در کنار بیتل تولید می‌شد، به یکی از پرفروش‌ترین خودروهای تجاری برزیل تبدیل شد.
بدنهٔ این ون هیچ‌گاه تغییر نکرد اما مرتب با زمان تکامل یافت و بزرگ‌ترین تغییر آن تجهیز به پیشرانهٔ آب خنک بود باعث افزودن رادیاتور به جلوی ون شد. بااین‌حال، نهایتاً قوانین ایمنی جدید برزیل که تجهیز همهٔ خودروها به ایربگ و ترمز ABS را اجباری کرد باعث خاتمهٔ تولید تایپ ۲ در سال ۲۰۱۳ شد.
فیات ۱۲۴سدان ۱۲۴ سنگ بنای برنامه‌های توسعهٔ جهانی فیات در دههٔ ۶۰ بود. این خودرو در سال ۱۹۶۶ به بازار آمد و فیات به دنبال تولید آن در سراسر جهان بود. اول‌ازهمه دولت شوروی مجوز تولید ۱۲۴ را خرید که منجر به ساخت لادا ۲۱۰۱ بر اساس آن شد. این شرکت تا سال ۲۰۱۲ بیش از ۱۷ دستگاه از این خودرو و مدل‌های جدیدتر بعدی آن تولید کرد.
سئات نیز در سال ۱۹۶۸ نسخهٔ ری‌بج شدهٔ ۱۲۴ را به بازار فرستاد و شرکت هندی پریمیر هم خودزویی بنام ۱۱۸NE را بر اساس ۱۲۴ با پیشرانهٔ نیسان تولید کرد. علاوه بر این، در ترکیه شرکت توفاس مجوز ساخت ۱۲۴ را از فیات خرید و شرکت کره‌ای آسیا موتور هم که به ساخت وسایل نقلیهٔ نظامی می‌پرداخت، در سال ۱۹۷۰ تولید ۱۲۴ را به‌عنوان اولین محصول سواری خود آغاز کرد.
رنو ۱۲رنو ۱۲ پس از معرفی در نمایشگاه پاریس ۱۹۶۹، برای فتح بازار آمریکای شمالی راهی آن سوی اقیانوس اطلس شد اما موفقیتی کسب نکرد و در چند کشور آمریکای لاتین مثل کلمبیا و شیلی هم همین ماجرا تکرار شد. در اروپای شرقی اما ۱۲ به‌طور غافلگیرکننده‌ای محبوب شد.
داچیا تولید این خودرو را در سال ۱۹۶۹ با نام ۱۳۰۰ آغاز کرد و مدل‌های مختلفی مثل استیشن، کوپه و پیکاپ را بر اساس آن ساخت. ۱۳۰۰ در طول عمر خود چند بار مورد به‌روزرسانی قرار گرفت تا اینکه نهایتاً در سال ۲۰۰۴ کنار رفت و با نسل اول لوگان جایگزین شد.
مرسدس بنز W123W123 که در اواخر سال ۱۹۷۵ به بازار آمد، آن‌قدر محبوب شد که لیست انتظار یک‌ساله و بازار سیاه برای آن شکل گرفت تا جایی که در آلمان قیمت نمونه‌های دست‌دوم از قیمت فروش مرسدس بیشتر شد. از این خودرو تا ژانویهٔ ۱۹۸۶ تعداد ۲.۷ میلیون دستگاه ساخته شد و موفق‌ترین مرسدس تاریخ لقب گرفت.
W123 به دلیل کیفیت ساخت و قابلیت اطمینان بالا، به انتخاب بسیاری از شرکت‌های تاکسیرانی تبدیل شد. نمونه‌های بسیاری از این خودرو دیده شدند که با مشکلات فنی جزئی به کارکرد یک میلیون کیلومتر رسیدند. به همین دلیل، زمانی که نمونه‌های W123 در اروپا به پایان عمر خود می‌رسیدند، تازه به کشورهای آفریقایی مثل مراکش فرستاده می‌شدند و تا سال‌ها بعد کار می‌کردند.
W123 تا همین اواخر به‌عنوان تاکسی در مراکش استفاده می‌شد تا اینکه دولت استفاده از آن را ممنوع کرد تا با مدل‌های جدیدتر داچیا جایگزین شود.
جیپ چروکیپس از چندین تلاش پرهزینه و نه‌چندان موفق برای توسعهٔ بازار در خارج از آمریکا، AMC اولین جوینت ونچر خودرویی را در چین برای تولید جیپ چروکی ایجاد کرد. این پروژه در سال ۱۹۸۳ آغاز شد یعنی بیش از یک دهه قبل از آنکه چین به پرسودترین بازار خودروی جهان تبدیل شود.
در اوایل، AMC و شریک چینی‌اش یعنی بایک نسخهٔ معمولی چروکی که در آمریکا عرضه می‌شد را تولید کردند اما این جوینت ونچر بعداً نسخه‌های اختصاصی خود از چروکی مثل نسخه‌ای با سقف بلند مشابه لندروور دیسکاوری و نسخهٔ فیس‌لیفت با طراحی جلوی مشابه گرند چروکی را تولید کرد. این جیپ تا سال ۲۰۱۴ در چین تولید شد.
اوپل کادت Eاوپل در دههٔ ۸۰ به یکی از بازوهای اصلی جنرال موتورز تبدیل شد و مدل کادت E را به‌عنوان یک خودروی جهانی به بازار فرستاد. این ماشین که در نسخه‌های مختلفی مثل سدان و هاچ‌بک‌های دودر و چهاردر تولید می‌شد، برای هر بازاری از ایالات‌متحده گرفته تا کره جنوبی اندازهٔ مناسبی داشت.
این خودرو در برزیل با نام شورلت ایپانما و در آمریکا با نام پونتیاک لمانز عرضه شد. دوو نیز عرضهٔ کادت را با نام ریسر در کره جنوبی در سال ۱۹۸۶ آغاز کرد و بعداً نسخهٔ جدید آن را با نام سیلو به بازار فرستاد. سیلو که در ازبکستان با نام نکسیا عرضه می‌شد، در سال ۲۰۰۸ فیس‌لیفت و تا سال ۲۰۱۶ در این کشور تولید می‌شد.
دوو ماتیزنسل اول دوو ماتیز در سال ۱۹۹۸ به بازار آمد. طراحی این خودرو از کانسپت لوچولا ایتال‌دیزاین گرفته شد که فیات آن را رد کرده بود. ماتیز بازارهای سراسر جهان را تسخیر کرد و در پاکستان با نام شورلت جوی، در چین با نام شورلت لچی، در تایوان با نام فروموسا ماتیز، در کلمبیا با نام دوو ماتیز، در مکزیک با نام پونتیاک ماتیز و در لهستان با نام FSO ماتیز عرضه شد. داستان ماتیز به همین‌جا ختم نشد و در سال ۲۰۰۳ شرکت چینی چری کپی آن را با نام QQ عرضه کرد که شکایت جنرال موتورز را به دنبال داشت.
پژو ۲۰۶پژو در ابتدا جانشینی برای ۲۰۵ در نظر نگرفته بود و تصور می‌کرد ۱۰۶ و ۳۰۶ در کنار هم می‌توانند به‌آرامی جایگزین ۲۰۵ شوند اما این اتفاق نیفتاد و درنتیجه، پژو تسلیم شد و توسعهٔ جایگزینی را آغاز کد. سرانجام ۲۰۶ در سال ۱۹۹۸ به بازار آمد و بلافاصله به یکی از پرفروش‌ترین خودروهای اروپا تبدیل شد.
این اما هیچ‌کس را غافلگیر نکرد زیرا ۲۰۵ هم در دههٔ ۸۰ همین کار را انجام داده بود اما موفقیت ۲۰۶ به خارج از اروپا هم کشیده شد. این خودرو در مالزی با نام نازا ۲۰۶ تولید شد، در چین به سیتروئن C2 تبدیل شد و در ایران صندوق پیدا کرد و ۲۰۶ SD نام گرفت. بعداً نیز نسخهٔ فیس‌لیفت ۲۰۶ که شبیه ۲۰۷ شده بود در برزیل عرضه شد و در ایران همچنان در حال تولید است.
کانال عصر ایران در تلگرام
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟